Τι γίνεται όταν μια πολυεθνική εταιρία (βιομηχανία παραγωγής ηλεκτρολυτικού διοξειδίου του μαγγανίου) βρίσκει εμπόδια για την εύρεση χώρου ταφής τοξικών αποβλήτων με θεσμικά μέσα; Αναλαμβάνει η τοπική Eξουσία (Δήμος Δίου-Ολύμπου, Λιτόχωρο) και με μια έκτακτη συνέλευση, χωρίς προηγούμενη συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων με την τοπική κοινότητα, ''ψηφίζει'' την εκταφή των τοξικών της αποβλήτων σε έναν από τους ιστορικότερους τόπους της Ελληνικής Ζώσας Μητέρας Γης, τον Όλυμπο. 82000 τόνοι, από τους οποίους θα κερδίσει η τοπική αυτοδιοίκηση απλά ένα ευρώ ανα τόνο(!), έχουν συμφωνηθεί να εκταφούν και 4000 διαδρομές με φορτηγά θα χρειαστούν για την μεταφορά τους από την Σίνδο στο Λιτόχωρο.
Η τοπική κοινότητα αντιδρά και εναντιώνεται σύσσωμη, όπως ήταν αναμενόμενο στην περαιτέρω αλλοίωση του φυσικού κάλλους του βουνού των Θεών και του τόπου του Ορφέα και είδη έχουν σχηματιστεί οι πρώτες τοπικές οργανωτικές ομάδες ενεργών πολιτών, δηλαδή πολιτών που δεν αρέσκονται στην ζεστασιά του καναπέ και της τηλε-αντιπαράθεσης καφενειακού τύπου. Βεβαια, το Μεγάλο Κεφάλαιο, που αν το αφήναμε εντελώς ανεξέλεγκτο θα κατέστρεφε σε μερικές μέρες όλο τον φυσικό μας πλούτο, έχει αρχίσει τις απειλές, μέσω της τοπικής φιλοκυβερνητικής εξουσίας εναντίων αυτών που αντιστέκονται στην καταστροφική μανία των εργοδοτών που με περίσσιο θράσος εκτοξεύουν απειλές γενικά και αόριστα προς πάσα κατεύθυνση. Οι επόμενες μέρες θα είναι κρίσιμες αφού στις συνελεύσεις, μια εκ των οποίων πραγματοποιήθηκε μόλις πριν δύο μέρες, αναμένεται ο μεγάλος αριθμός κατοίκων της τοπικής κοινωνίας να εκφράσει την έντονη διαμαρτυρία του και απ' ότι φαίνεται οι συγκρούσεις θα είναι αναπόφευκτες.
Το σίγουρο ειναι πως με την μαζική αντίδραση του, ο ενεργός πολίτης της τοπικής κοινότητας, στέλνει το μήνυμα της πάλης ενάντια στην ασυδοσία του καπιταλιστικού κτήνους το οποίο με τις ευλογίες της Δημοκρατίας (λέγε με "κοινοβουλευτική καπιταλιστική τυρρανίδα") συνεχίζει ακάθεκτο το δολοφονικό του έργο ενάντια στην Μητέρα Γη.
Ruskin