Σε προηγούμενο άρθρο ξεκινήσαμε αυτή την ανάλυση αναφερόμενοι στις σχέσεις, προσδιορίζοντας τους παράγοντες που τις επηρεάζουν σε κοινωνικό παρελθόν, κοινωνικό παρόν, σεξουαλικότητα και προσωπικότητα. Αναλύσαμε τους δύο πρώτους παράγοντες και στο παρόν θα συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε. Τονίσαμε δε ότι το παρελθόν μπορεί να είναι μακρινό και φαινομενικά ξεπερασμένο, ωστόσο μυστικά σημάδια του υπάρχουν και σήμερα στις σχέσεις των φύλων. Το παρόν χτίζεται σε αυτά τα κατάλοιπα και – φυσικά – σε έναν αόριστο μοντερνισμό που χειροτερεύει την κατάσταση και την υποβιβάζει σε εκφυλισμένη. Σημειώσαμε επίσης ότι δύο αξίες που θα πρέπει να θυμούνται όλοι είναι η αξιοκρατία και η ανεξαρτησία ως σημεία - κλειδιά στις σχέσεις των φύλων. Θα ανοίξουμε και μια υποσημείωση: πολλοί φίλοι και κυρίως φίλες εξέφρασαν την «δίψα» τους για πιο στοχευόμενη απάντηση στο ερώτημα «ποια είναι η λύση στις προσωπικές λύσεις». Θα απαντήσουμε ότι δε διαθέτουμε το «λυσάρι» της άσκησης αλλά αναζητούμε μεθοδικά την εξίσωση που θα δώσει την καλύτερη δυνατή λύση στην κάθε μία ιδιαίτερη περίπτωση. Τέτοιες παραπλανητικές υποσχέσεις εξάλλου δίνουν τα mainstream έντυπα και σίγουρα δεν κρατάτε ένα τέτοιο.
Η σεξουαλικότητα αν αναζητηθεί σε επιστημονική βάση είναι σαφής και συγκεκριμένη κι αυτό μπορείτε να το δείτε ανατρέχοντας σε σχετική βιβλιογραφία. Οι άνθρωποι προτιμούν τους όσο πιο δυνατόν υγιείς, δυνατούς, ευφυείς για να έρθουν σε σεξουαλική επαφή κι όχι μόνο. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο αυτό, με διακλαδώσεις που αφορούν το ανάστημα, το δέρμα, τους γοφούς και το στήθος στην γυναίκα, καθώς και πολλά άλλα. Άντρες, φανταστείτε την γυναίκα - πρότυπο που θα επιθυμούσατε. Γυναίκες, κάντε το ίδιο για τον άντρα - πρότυπο. Όπως θα αντιλαμβάνεστε υπάρχουν πρωτόγονα στοιχεία έλξης κι όχι “κοινωνικά”, όπως είθισται σε political correct προσέγγιση. Η σεξουαλική πράξη δε από την φύση της, περιέχει μια τεράστια αίσθηση ικανοποίησης – ώστε μέσω της αναπαραγωγής να διαιωνίζεται το είδος, και σε εμάς και στα ζώα. Κι αν με απλά λόγια από την φύση του το σεξ σημαίνει αναπαραγωγή, τότε τι σχέση έχουν οι διεστραμμένες σύγχρονες «τάσεις» (ομοφυλοφιλία, παιδεραστία, κτηνοβασία κοκ) με την πραγματικότητα; Η πραγματικότητα είναι που απλά μας λέει: ο άντρας ψάχνει μια άριστη γυναίκα ικανή να τεκνοποιήσει το σπέρμα του, η γυναίκα ψάχνει έναν άριστο άντρα να τεκνοποιήσει το σπέρμα του. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια κοινωνική χαρά και ένα ευτυχές ξεδίπλωμα της ύπαρξης.
Κι όμως, η παγκοσμιοποίηση δε θα μπορούσε παρά να αλλοιώσει την αιώνια αλήθεια μέσα από πρότυπα διεστραμμένα. Η “σεξουαλική απελευθέρωση”, με το πρόσχημα της καταπολέμησης του υπαρκτού πράγματι συντηρητισμού, περιείχε πάντοτε στοιχεία εκφυλισμού που δεν γίνονταν αντιληπτά λόγω του παρορμητισμού και ενθουσιασμού που χαρακτηρίζει τους νέους ανθρώπους στους οποίους εξάλλου και πάντοτε αναφερόταν. Ενώ λοιπόν η σεξουαλικότητα θα μπορούσε από μόνη της να αποτελεί ένα αυθόρμητο και άκαμπτο παράγοντα της ανθρώπινης εξέλιξης, βρέθηκε σε μοντέρνους καιρους υπό σοβαρής κρίσης.
Η κοινωνία εντέλει μπορεί να την επηρεάσει δραστικά;
Φυσικά. Πώς; Με οποιοδήποτε και κατά κανόνα απροσδόκητο τρόπο. Παρατηρήστε το αποτέλεσμα που έφερε η κρίση (πραγματικών, όχι τάχα ηθικιστικών) αξιών στην πρώην ΕΣΣΔ, σε καθεστώς ασφυκτικού συντηρητισμού.
Η σεξουαλικότητα του καθενός μας είναι όπως η δύναμη και η ευφυΐα: άλλος έχει λίγη κι άλλος πολλή από τα γονίδιά του - το μόνο σίγουρο είναι ότι κι αυτή αναπτύσσεται ανάλογα. Όπως και η προσωπικότητα.
Οι περισσότεροι από εμάς δείχνουν σημαντικότατο ενδιαφέρον σε αυτό που λέγεται προσωπικότητα και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς. Η προσωπικότητα, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι δίδυμη αδερφή της σεξουαλικότητας. Ίσως σε έναν κόσμο που προσπαθεί μάταια να εξισώσει τα πάντα αυτό να είναι εικόνα θολή, αλλά παρατηρήστε μια βατή έρευνα: οι έρευνες λένε ότι οι άντρες την στιγμή που απευθύνονται σε γυναικείο κοινό κατά κανόνα “βαραίνουν” την φωνή τους, ενώ οι γυναίκες την “θηλυκοποιούν” στο αντίστοιχο αντρικό. Αυτή είναι απλά μια ένδειξη. Και όπως είπαμε και στο προηγούμενο τεύχος αλλά και στην αρχή του παρόντος, δύο είναι τα κλειδιά: η αξιοκρατία και η ανεξαρτησία. Πώς; Ο άνθρωπος, Σύντροφοί, που επιλέγει να είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος είναι και ο άνθρωπος που επιλέγει ελεύθερα και ανεξάρτητα αυτό που θέλει. Ο άνθρωπος που είναι αξιοκρατικός δεν είναι ούτε υλιστής ούτε “μοδάτος” αλλά κρίνει τους άλλους με αυτό που είναι πραγματικά κι όχι με στοιχεία καρικατούρες της προσωπικότητας του καθενός. Αν ψάχνετε την αληθινή σχέση ψάξτε πρώτα το αληθινό “Εγώ” και το αληθινό “επιθυμώ”. Μην μπείτε στον λαβύρινθο του σύγχρονου αδιεξόδου αλλά στο μονοπάτι της αληθινής σας ζωής.
περιοδικό Μηδέν Τελεία (τεύχος 1)