Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο: αποχή και συνείδηση αντιεκλογική!

Συναγωνιστές, με αφορμή τις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο σας στέλνω τις σκέψεις μου πάνω σε ζητήματα που έχετε θέσει και εσείς στο παρελθόν. Αφορμή επίσης για την επιστολή αποτελεί η εμμονή μέρους του ενεργά πολιτικοποιημένου κόσμου να συμπλέει με κόμματα και υποψηφίους που στόχο έχουν τη διαχείριση της εξουσίας δήθεν προς όφελος των πολιτών. Κάθε άλλο θα έλεγα, ως προς αυτό το όφελος. Δεν χρειαζόμαστε άλλους διαχειριστές της εξουσίας, θέλουμε ανθρώπους καταρτισμένους, αυτόνομους και έτοιμους να υπερκεράσουν το κομματικό κατεστημένο και τους πολιτικούς και να σημάνουν την αληθινή εξέγερση ψυχών και συνειδήσεων. Κατά τη γνώμη μου, όσοι συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι δε διαφέρουν σε τίποτε μεταξύ τους, παρά μόνο στην πολιτική τακτική τους. Κατά τα άλλα, ηθελημένα κι άθελα, χρησιμοποιούνται από το σύστημα ώστε να επιβιώνει εκείνο, αφού το τρέφουν με την ενεργή συμμετοχή τους σε αυτό και στις διαδικασίες του. Μέσα από το άρθρο αυτό, θα αναφερθώ στο ζήτημα της εκλογικής διαδικασίας, αντιμετωπίζοντάς το όχι ως την αποθέωση της δημοκρατίας, αλλά ως το επιστέγασμα της τυραννίας που ζούμε σήμερα.

Αντιγράφω από παλαιότερο άρθρο που βρήκα στο διαδίκτυο: "[...] Πού οδηγεί λοιπόν η διαδικασία; Οδηγεί στην καταχρηστική εξουσία ολίγων διεφθαρμένων ανθρώπων, η οποία μετατρέπεται σε εκδικητικό όπλο καταπίεσης και μίσους απέναντι στους υπολοίπους άλλους, αφενός χωρίς καμιά εγγύηση ότι αυτοί οι άλλοι έχουν το δίκιο με το μέρος τους, αφετέρου δε με τη βεβαιότητα ότι δεν είναι δυνατόν να έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Με δύο λόγια, μιλάμε για ένα τέχνασμα των αλητών της πολιτικής και κοινωνικής ζωής που μπορεί να χρησιμεύσει σε ορισμένους ανθρώπους (μηχανορράφους εν προκειμένω), ώστε να καταπιέσουν άλλους ανθρώπους. Ο πόλεμος ενάντια στην εκλογική διαδικασία είναι η ποιοτική συσσώρευση της επίθεσης ενάντια στους εξουσιαστές που συνειδητά εκδηλώνεται μέσα στους δρόμους, στους χώρους κοινωνικής δράσης και συνεύρεσης, στους ακομμάτιστους φορείς και γενικά εκεί όπου αναπτύσσεται το μαχητικό αυτόνομο κίνημα, εκεί όπου παίρνει σάρκα και οστά ο καθημερινός κοινωνικός αγώνας. Από την άλλη, οι εξουσιαστές ξέρουν καλά το εκλογικό παιχνίδι και εκεί βασίζουν τον εκβιασμό της βασιλείας τους...

Η αποχή, η συνειδητή αποχή, εκφράζει ένα ανώτερο επίπεδο πολιτικής συνείδησης το οποίο καταγράφει την απόρριψη της αυταπάτης γύρω από τις εκλογικές διαδικασίες και τα εξαρτημένα κόμματα. Μια τέτοια καταγραφή αποτυπώνει μια οργισμένη ωριμότητα, συνείδηση, αποφασιστικότητα του λαού για ξεσηκωμό: Τον πρόλογο της εξέγερσής του, το εκρηκτικό υλικό της εξέγερσης… Ακριβώς γι’ αυτό τα κόμματα δε βολεύονται με την αποχή: Η συνειδητή και η οργισμένη απόρριψή τους, ανοίγει άλλους δρόμους στην πορεία των πραγμάτων… Η πλέον τίμια στάση είναι να μην υποστηρίξουμε μηχανισμούς που ενισχύουν την αδικία, την αδιαφάνεια, τη νοοτροπία του νεοέλληνα που καθίσταται σήμερα η σύγχρονη σκλαβιά μας. Οι εκλογές είναι ένα ψέμα, υπάρχουν μονάχα για να αποπροσανατολίζουν και να διχάζουν φαινομενικά, μπροστά στα κοινά μας προβλήματα. Καμιά νομιμοποίηση των αλητών που καταστρέφουν την Πατρίδα μας, καμιά στήριξη στο ύπουλο παιχνίδι της κοινοβουλευτικής δικτατορίας τους. Η αποχή σημαίνει άρνηση αποδοχής του καθεστώτος επί της βάσης, και εφ' όσον είναι ισχυρή σημαίνει άρση της νομιμοποιητικής εφαρμογής των μέτρων καταστολής μας. Ενάντια στην υποταγή των εκλογών, ενάντια στην ίδια τη λογική του ψηφοφόρου..."

Αυτά αγαπητοί γράφτηκαν πριν λίγα μόλις χρόνια με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές στην Ελλάδα μας. Θεώρησα σωστό να τα συμπεριλάβω στην επιστολή μου, παραμονές του θεάτρου του παραλόγου των εκλογών στην Κύπρο. 11 νέοι σωτήρες μας προέκυψαν, μα η αλήθεια είναι μέσα μας, σε εμάς τους ίδιους και σε κανέναν αυτόκλητο υπερασπιστή μας.

Αποχή και Συνείδηση από Κύπρο. Κρατάτε αδέρφια για τη Λευτεριά!

Γιώργης Ζ.