Στο προσεχές μας τεύχος, όπως έχετε ήδη πληροφορηθεί από προηγούμεη ανάρτησή μας, δημοσιεύουμε μια πρόσφατη συνέντευξη που μας παραχώρησε o Troy Southgate, κύριος θεωρητικός τους Εθνικοαναρχισμού. Η εκτενής κουβέντα μαζί του, τετρασέλιδη σε έκταση, η οποία συνοδεύεται και από ένα μικρό βιογραφικό του, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τους αναγνώστες του περιοδικού να έρθουν σε επαφή με τις σκέψεις του και με ένα - είναι αλήθεια - πολύ στοχευμένο πρόγραμμα για το μέλλον. Ο Troy εξηγεί αναλυτικά τη βασική πρόταση του Εθνικοαναρχισμού, μιλά για τον συγχρονισμό του με την οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση του σήμερα, αναφέρεται στα ιδεολογικά - πολιτικά ρεύματα του Εθνικοσοσιαλισμού και του Φασισμού, ενώ στο τέλος δεν παραλείπει να σχολιάσει τα τεκταινόμενα στη χώρα μας, σε ό,τι αφορά την οικονομική - κοινωνική και αξιακή κρίση των τελευταίων ετών.
Το νέο μας τεύχος κυκλοφορεί τη Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου και μπορείτε να το προπαραγγείλετε μέσω του email μας exitarea@yahoo.gr.
Ένα απόσπασμα από την πολύ ενδιαφέρουσα αυτή συνέντευξη:
MT: Στις περισσότερες χώρες του μοντέρνου δυτικού κόσμου αντιμετωπίζουμε σήμερα την εκδικητική μανία του Κράτους. Παρά το γεγονός ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα φτάνουν στα όριά τους, οι πολίτες ζητούν περισσότερη κρατική προστασία. Γιατί πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;
TS: Φόβος. Είναι ένα βασικό ανθρώπινο ένστικτο για να είσαι με την πλευρά του ισχυρού ώστε να αποφύγεις τον κίνδυνο. Για παράδειγμα, το χρυσόψαρο, τείνει να χώνεται δίπλα σε μεγάλα ψάρια τα οποία έχουν περισσότερες πιθανότητες να τα παρατηρήσει πρώτα ένας κυνηγός και να γίνουν λεία του και έτσι με αυτό τον τρόπο εκείνο αποφεύγει να έχει την ίδια μοίρα. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικοποιημένα ζώα, έτσι τείνουν να ζουν σε ομάδες. Ο θεσμός της οικογένειας μπορεί να φθίνει σημαντικά στη Δύση, εντούτοις οι άνθρωποι ακόμα αισθάνονται δεσμούς μεταξύ τους, ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγμές. Το Κράτος εκμεταλλεύεται αυτή την αδυναμία και αντικατέστησε την κοινότητα σαν συνεκτικό δεσμό των ανθρώπων. Φυσικά αυτό είναι μια πλάνη, διότι οι άνθρωποι στις μεγαλουπόλεις είναι λιγότερο ασφαλείς απ' όσο ήταν στο παρελθόν, αλλά το γεγονός ότι η κοινωνική δομή έχει αφαιρεθεί - κυρίως λόγω της διάβρωσης του θεσμού της οικογενείας, καθιστά επιτακτική την ανάγκη για εμάς να επανοικοδομήσουμε ένα δίκτυο υποστήριξης που να λειτουργεί σαν αλυσίδα πολλών οικογενειών, σαν αλυσίδα των αναγκών και των πόρων τους. Όσο λιγότερο εξαρτώμαστε από το Κράτος, τόσο αυτό θα αποδυναμώνεται. Συνεπώς, οι άνθρωποι θα ενδυναμώνονται ως μονάδες και ως σύνολο, με το να γίνονται πραγματικά Αυτόνομοι σε κάθε έκφανση του βίου τους.
MT: Θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου αποκεντρωτιστή (decentralist);
TS: Αναμφισβήτητα. Πάντοτε πίστευα ότι η αποκέντρωση πρέπει, όσο είναι δυνατόν, να περάσει στο χαμηλότερο δυνατό σημείο μορφής διοίκησης. Είναι αδύνατον για ένα άτομο το να συνειδητοποιήσει τη δυναμική του σε ένα συγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από νόμους και κανόνες άλλων. Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι δεν πρέπει αυτοί να υπάρχουν ως κοινά αποδεκτοί, όμως τα μεγάλα συστήματα τείνουν να προσπερνούν και να αγνοούν τους ανθρώπους ως χαρακτήρες και ως αυθύπαρκτες μονάδες με κλίσεις και επιδεξιότητες, όνειρα και φιλοδοξίες, και ενδιαφέρονται μονάχα για τους λίγους που "τρέχουν την παράσταση", όπως λέμε. Ένας από τους πιο αξιόλογους υπερασπιστές της αποκέντρωσης υπήρξε ο E. F. Schumacher (1911–1977), συγγραφέας της δημιουργίας "Small is Beautiful". Προτείνω ανεπιφύλακτα αυτό το βιβλίο σε όλους.