1. Η πορεία προς το πανεπιστήμιο και την ανάληψη πανεπιστημιακής έδρας
Ο Theodore Kaczynski γεννήθηκε το 1942 στο Illinois του Σικάγο από Πολωνοαμερικάνους γονείς δεύτερης γενιάς. Ο πατέρας του είχε μια μικρή επιχείρηση παρασκευής αλλαντικών ειδών, ενώ η μητέρα του ως καθηγήτρια τον είχε μυήσει από νωρίς στην μελέτη επιστημονικών περιοδικών. Aπό την παιδική του ηλικία είχε χαρακτηριστεί ως «παιδί διάνοια» για τις εξαιρετικές επιδόσεις του στα μαθηματικά. Ήδη από το δημοτικό διαγνώστηκε με IQ 167, γεγονός που του επέτρεψε να προβιβασθεί αμέσως σε ανώτερη τάξη. Το περιστατικό αυτό κατά τον ίδιο, επέδρασε καθοριστικά στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς του και στην συμπεριφορά του εν γένει. Αδυνατώντας να συνυπάρξει με τους μεγαλύτερους συμμαθητές του, έπεφτε συχνά θύμα bullying από αυτούς. Ως παιδί είχε ιδιαίτερη φοβία με τους ανθρώπους και τα κτίρια, ενώ προτιμούσε να απομονώνεται παρά να συναναστρέφεται με τους γύρω του.
Ήδη από το λύκειο είχε αρχίσει να αποκτά εμμονή με τα μαθηματικά, τα οποία του φαίνονταν εξαιρετικά απλά στο πλαίσιο της σχολικής διδασκαλίας. Ανικανοποίητος από αυτά που διδασκόταν στο σχολείο, αφιέρωνε αμέτρητες ώρες κλειδωμένος στο δωμάτιό του στην επίλυση διαφορικών εξισώσεων. Στην ηλικία των δεκαέξι ετών έγινε δεκτός στο Harvard, όπου πραγματοποίησε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στα μαθηματικά, και κατόπιν στο πανεπιστήμιο του Michigan, όπου απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα. Η διατριβή του Kaczynski βασιζόταν σε μια πολύπλοκη θεωρία, γνωστή ως η θεωρία της «γεωμετρικής συνάρτησης». Οι καθηγητές του στο πανεπιστήμιο του Michigan, ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιασμένοι με την ευφυΐα του. Θεωρούσαν μάλιστα ότι το πρόβλημα που έλυσε στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής ήταν τόσο πολύπλοκο, που δύσκολα ακόμη και οι επιβλέποντες καθηγητές του μπορούσαν να καταλάβουν.
Στην ηλικία των είκοσι πέντε ετών ήταν ήδη επίκουρος Καθηγητής στο πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνιας. Ήταν ο νεότερος καθηγητής πανεπιστημίου που είχε προσληφθεί μέχρι τότε. Το νεαρό της ηλικίας του είχε σαν αποτέλεσμα να μην χαίρει υψηλής εκτίμησης από τους -συνομηλίκους του σχεδόν- φοιτητές του, γεγονός που τον ανάγκασε να παραιτηθεί από την θέση αυτή δύο έτη αργότερα.
Ο Theodore Kaczynski το 1971 μετακόμισε στο Lincoln στη Montana, όπου αποφάσισε να ζήσει σαν ερημίτης σε ένα απομακρυσμένο ξύλινο σπίτι χωρίς νερό και ηλεκτρισμό, με ελάχιστα χρήματα. Είχε αποφασίσει επίσης να εγκαταλείψει για πάντα την επιστημονική του καριέρα, σε μια προσπάθεια να γίνει αυτάρκης και να ζήσει αυτόνομα. Επιδόθηκε τότε στην εξάσκηση διάφορων μεθόδων επιβίωσης, μελετώντας παράλληλα κοινωνιολογία και πολιτική φιλοσοφία. Εκεί συνειδητοποίησε ότι ήταν αδύνατον να ζήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο εξαιτίας της καταστροφικής επέμβασης που δεχόταν το φυσικό περιβάλλον γύρω του από τη βιομηχανία. Ξεκίνησε τότε μια «βομβιστική εκστρατεία (!)» ως μορφή αντίδρασης στην καταστροφή που δεχόταν η φύση από την ανάπτυξη και την βιομηχανοποίηση. Η βασική του ιδέα ήταν ότι μόνο με βίαιες μορφές επίθεσης είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του μοντέρνου τεχνοκρατικού πολιτισμού. Είχε ήδη απολέσει την πίστη του στην ιδέα της κοινωνικής μεταρρύθμισης, θεωρώντας την βίαιη συντριβή τον μοναδικό τρόπο κατάρρευσης του τεχνικού και βιομηχανικού συστήματος.
Η ξύλινη καλύβα του Kaczynski αποτέλεσε και το αυτοσχέδιο χημικό εργαστήριο, όπου ο ίδιος πειραματιζόταν επιδέξια με επικίνδυνες χημικές ουσίες μελετώντας την εκρηκτικότητα τους. Οι προθέσεις του Kaczynski έγιναν γνωστές στο FBI το 1978 με την έκρηξη της πρώτης αυτοσχέδιας βόμβας του. Μέσα στα επόμενα 17 έτη, απέστελλε άλλοτε ταχυδρομικά άλλοτε δια χειρός, μια σειρά από αυτοσχέδιες, σύνθετες εκρηκτικές κατασκευές, πολύπλοκα δομημένες οι οποίες επέφεραν τον θάνατο σε 3 ανθρώπους, ενώ τραυμάτισαν άλλους 23.
Η πρώτη «βόμβα-γράμμα» στάλθηκε στον καθηγητή μηχανολογίας του Πανεπιστημίου Northwestern, Buckley Crist. To «πακέτο» με την βόμβα είχε βρεθεί στο πάρκο του Πανεπιστημίου του Ilinois με αναγραφόμενη διεύθυνση αποστολέα, την διεύθυνση του καθηγητή. To γράμμα τότε «επεστράφη» στον Crist και ο ίδιος, αφού αντιλήφθηκε ότι δεν του ανήκε, κάλεσε την αστυνομία. Η βόμβα εξερράγη στα χέρια του αστυνομικού που επιχείρησε να ανοίξει το δέμα, προκαλώντας σοβαρά τραύματα στο αριστερό του χέρι.
Oι επόμενες βόμβες στάλθηκαν σε υπηρεσίες αεροπορικών εταιρειών. Το 1979 αυτοσχέδια βόμβα του Kaczynski τοποθετήθηκε ως δέμα σε φορτίο αμερικανικού αεροπλάνου που πετούσε από το Σικάγο στην Ουάσιγκτον με αποτέλεσμα την έκθεση ορισμένων επιβατών στην εισπνοή καπνού. Η έκρηξη αποτράπηκε με την αιφνίδια προσγείωση του αεροπλάνου, όταν ο πιλότος αντιλήφθηκε τα σημάδια του καπνού. Μετά το περιστατικό αυτό, το F.B.I. ανέλαβε την εξιχνίαση του εγκλήματος, αποδίδοντας στην υπόθεση τον κωδικό-χαρακτηρισμό “UNABOMB” (UNiversity and Airline BOMBer). Η αποστολή που συστήθηκε για την διερεύνηση της υπόθεσης αποτελείτο από πλήθος ερευνητών και αναλυτών οι οποίοι επικεντρώθηκαν κατά κύριο λόγο στην μελέτη των συστατικών του εκρηκτικού υλικού, καθώς και στην εξέταση του κοινωνικού προφίλ των θυμάτων. Ωστόσο, η διαμόρφωση του προφίλ του υπόπτου δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αφού οι αυτοσχέδιες βόμβες του Kaczynski κατασκευάζονταν κατά βάση από σίδερο και υλικά τα οποία ήταν διαθέσιμα στην αγορά και οποιοσδήποτε μπορούσε να τα προμηθευτεί. Τα θύματά του πάντως ήταν συγκεκριμένα και επιλεγμένα μετά από ενδελεχή έρευνα. Οι αναλυτές στην μονάδα “Επιστημών Συμπεριφοράς” (“Behavioral Sciences Unit”) του FBI, επομένως, δυσκολεύονταν να καθορίσουν ένα συγκεκριμένο προφίλ για τον βομβιστή. Ενώ αρχικά θεώρησαν ότι ο δράστης ήταν άτομο με επίπεδο ευφυΐας ανώτερο του μέσου όρου και άριστα καταρτισμένο ακαδημαϊκά, αργότερα, έκριναν ότι το προφίλ του έπρεπε να διαμορφωθεί με βάση τις ικανότητές του να συνθέτει εκρηκτικές κατασκευές, οπότε συνέδεσαν το επάγγελμά του με αυτό του τεχνίτη ή του μηχανικού αεροπλάνου.
Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός από τις βομβιστικές επιθέσεις του Kaczynski επήλθε όταν το 1980 ο J. Hauser, απόφοιτος πανεπιστημίου και πρόεδρος αεροπορικής εταιρείας των Ηνωμένων Πολιτειών, έχασε τέσσερα δάχτυλα και την όρασή του στο ένα μάτι από επιστολή-βόμβα που στάλθηκε στην οικεία του. Ακολούθησαν διαδοχικές «εκρηκτικές» επιθέσεις. Το 1981, μια βόμβα ανακαλύφθηκε εγκαίρως στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα και εξουδετερώθηκε από πυροτεχνουργούς. Το 1982 βόμβα-δέμα απεστάλη σε Πανεπιστήμιο του Tennessee με παραλήπτη έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου. Η έκρηξη τραυμάτισε την γραμματέα του καθηγητή που επιχείρησε να ανοίξει το δέμα. Την ίδια χρονιά, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Berkeley τραυματίστηκε από έναν μεταλλικό πυροσωλήνα σε δέμα-βόμβα του Kaczynski. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο το 1985, βόμβα του Kaczynski εξερράγη στην αίθουσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών τραυματίζοντας έναν φοιτητή. Το ίδιο έτος ένα πακέτο-βόμβα, ανευρίσκεται από υπαλλήλους της αεροπορικής εταιρείας Boeing χωρίς να τραυματιστεί κανείς. Κατόπιν, το ίδιο έτος ο Hugh Scrutton, ιδιοκτήτης καταστήματος ηλεκτρονικών υπολογιστών, έχασε την ζωή του από βόμβα που τοποθετήθηκε στο πάρκινγκ του μαγαζιού του. Παρόμοια επίθεση σε εταιρεία ηλεκτρονικών υπολογιστών έλαβε χώρα το 1987, τραυματίζοντας σοβαρά στα νεύρα το άτομο που προσπάθησε να μετακινήσει την βόμβα. Δεδομένου ότι οι βόμβες ήταν συνήθως καλά τοποθετημένες σε ξύλινες κατασκευές, τα θύματά τους δύσκολα αντιλαμβάνονταν τον εκρηκτικό μηχανισμό, ενώ μπορούσαν να θεωρήσουν ότι πρόκειται για κομμάτι ξύλου.
Μετά από εξαετή αποχή, ο Kaczynski «χτύπησε» ξανά το 1993, αποστέλλοντας «γράμμα-βόμβα» στον D. Gelernter, γνωστό καθηγητή υπολογιστών και κορυφαίο στον τομέα τεχνητής νοημοσύνης στο Πανεπιστήμιο του Yale, τραυματίζοντάς τον σοβαρά. Κατόπιν, νέα βόμβα στάλθηκε από τον “UNABOMBER” στον σπίτι του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Charles Eipstein, ο οποίος έχασε τα δάχτυλά του όταν επιχείρησε να ανοίξει το γράμμα. Σε μια σειρά απανωτών επιθέσεων, ο Kaczynski απευθύνθηκε στον αδελφό του Gelernter, γενεαλόγο, με την φράση «είσαι ο επόμενος». Δύο χρόνια αργότερα, και ο γενεαλόγος Phillip Sharp δέχτηκε απειλητικό γράμμα από τον Kaczynski. Ο Kaczynski απέστειλε επίσης γράμμα στην εφημερίδα New York Times, στο οποίο ανέφερε ότι η «ομάδα» του η οποία έφερε τα αρχικά «FC» (“Freedom Club”), ήταν υπεύθυνη για τις βομβιστικές επιθέσεις. Το έτος 1994, ο Thomas Mosser, διευθυντής μεγάλης εταιρείας τηλεπικοινωνιών και στέλεχος δημοσίων σχέσεων του δήμου της Νέας Υόρκης, έχασε τη ζωή του μετά από γράμμα-βόμβα που εστάλη στην κατοικία του. Ακολούθησε ο θάνατος το ίδιο έτος του Guilbert Murray, διευθυντή του σωματείου υλοτομίας της Καλιφόρνιας, με δέμα-βόμβα που απευθυνόταν στον πρώην διευθυντή του σωματείου που είχε αποχωρήσει. Οι 16 βομβιστικές επιθέσεις του Kazcynski, επέφεραν τον θάνατο σε τρία άτομα και τον σοβαρό τραυματισμό 23 ατόμων. Οι περισσότερες εκρηκτικές συσκευές έφεραν τα αρχικά «FC», τα οποία αποδόθηκαν ως ονομασία της «ομάδας» που ήθελε να παρουσιάσει ως υποκείμενο της δράσης του ο Kazcynski, μολονότι δεν αποδείχτηκε ποτέ ότι δρούσε στο πλαίσιο μιας ομάδας. Τα αρχικά σήμαιναν «Freedom Club» («Λέσχη Ελευθερίας»). Μέσα στα γράμματα-βόμβες που απέστελλε, άφηνε συχνά θρύμματα ξύλου, ή κομμάτια από κλαδί δένδρου έτσι που οι αναλυτές του FBI συνέδεσαν την εγκληματική του συμπεριφορά με την εμμονή του για την φύση και τα δέντρα.
2. Από την “έδρα” στη “φύση”
Ο Theodore Kaczynski το 1971 μετακόμισε στο Lincoln στη Montana, όπου αποφάσισε να ζήσει σαν ερημίτης σε ένα απομακρυσμένο ξύλινο σπίτι χωρίς νερό και ηλεκτρισμό, με ελάχιστα χρήματα. Είχε αποφασίσει επίσης να εγκαταλείψει για πάντα την επιστημονική του καριέρα, σε μια προσπάθεια να γίνει αυτάρκης και να ζήσει αυτόνομα. Επιδόθηκε τότε στην εξάσκηση διάφορων μεθόδων επιβίωσης, μελετώντας παράλληλα κοινωνιολογία και πολιτική φιλοσοφία. Εκεί συνειδητοποίησε ότι ήταν αδύνατον να ζήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο εξαιτίας της καταστροφικής επέμβασης που δεχόταν το φυσικό περιβάλλον γύρω του από τη βιομηχανία. Ξεκίνησε τότε μια «βομβιστική εκστρατεία (!)» ως μορφή αντίδρασης στην καταστροφή που δεχόταν η φύση από την ανάπτυξη και την βιομηχανοποίηση. Η βασική του ιδέα ήταν ότι μόνο με βίαιες μορφές επίθεσης είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του μοντέρνου τεχνοκρατικού πολιτισμού. Είχε ήδη απολέσει την πίστη του στην ιδέα της κοινωνικής μεταρρύθμισης, θεωρώντας την βίαιη συντριβή τον μοναδικό τρόπο κατάρρευσης του τεχνικού και βιομηχανικού συστήματος.
3. Οι βομβιστικές επιθέσεις
Η ξύλινη καλύβα του Kaczynski αποτέλεσε και το αυτοσχέδιο χημικό εργαστήριο, όπου ο ίδιος πειραματιζόταν επιδέξια με επικίνδυνες χημικές ουσίες μελετώντας την εκρηκτικότητα τους. Οι προθέσεις του Kaczynski έγιναν γνωστές στο FBI το 1978 με την έκρηξη της πρώτης αυτοσχέδιας βόμβας του. Μέσα στα επόμενα 17 έτη, απέστελλε άλλοτε ταχυδρομικά άλλοτε δια χειρός, μια σειρά από αυτοσχέδιες, σύνθετες εκρηκτικές κατασκευές, πολύπλοκα δομημένες οι οποίες επέφεραν τον θάνατο σε 3 ανθρώπους, ενώ τραυμάτισαν άλλους 23.
Η πρώτη «βόμβα-γράμμα» στάλθηκε στον καθηγητή μηχανολογίας του Πανεπιστημίου Northwestern, Buckley Crist. To «πακέτο» με την βόμβα είχε βρεθεί στο πάρκο του Πανεπιστημίου του Ilinois με αναγραφόμενη διεύθυνση αποστολέα, την διεύθυνση του καθηγητή. To γράμμα τότε «επεστράφη» στον Crist και ο ίδιος, αφού αντιλήφθηκε ότι δεν του ανήκε, κάλεσε την αστυνομία. Η βόμβα εξερράγη στα χέρια του αστυνομικού που επιχείρησε να ανοίξει το δέμα, προκαλώντας σοβαρά τραύματα στο αριστερό του χέρι.
Oι επόμενες βόμβες στάλθηκαν σε υπηρεσίες αεροπορικών εταιρειών. Το 1979 αυτοσχέδια βόμβα του Kaczynski τοποθετήθηκε ως δέμα σε φορτίο αμερικανικού αεροπλάνου που πετούσε από το Σικάγο στην Ουάσιγκτον με αποτέλεσμα την έκθεση ορισμένων επιβατών στην εισπνοή καπνού. Η έκρηξη αποτράπηκε με την αιφνίδια προσγείωση του αεροπλάνου, όταν ο πιλότος αντιλήφθηκε τα σημάδια του καπνού. Μετά το περιστατικό αυτό, το F.B.I. ανέλαβε την εξιχνίαση του εγκλήματος, αποδίδοντας στην υπόθεση τον κωδικό-χαρακτηρισμό “UNABOMB” (UNiversity and Airline BOMBer). Η αποστολή που συστήθηκε για την διερεύνηση της υπόθεσης αποτελείτο από πλήθος ερευνητών και αναλυτών οι οποίοι επικεντρώθηκαν κατά κύριο λόγο στην μελέτη των συστατικών του εκρηκτικού υλικού, καθώς και στην εξέταση του κοινωνικού προφίλ των θυμάτων. Ωστόσο, η διαμόρφωση του προφίλ του υπόπτου δεν ήταν εύκολη υπόθεση, αφού οι αυτοσχέδιες βόμβες του Kaczynski κατασκευάζονταν κατά βάση από σίδερο και υλικά τα οποία ήταν διαθέσιμα στην αγορά και οποιοσδήποτε μπορούσε να τα προμηθευτεί. Τα θύματά του πάντως ήταν συγκεκριμένα και επιλεγμένα μετά από ενδελεχή έρευνα. Οι αναλυτές στην μονάδα “Επιστημών Συμπεριφοράς” (“Behavioral Sciences Unit”) του FBI, επομένως, δυσκολεύονταν να καθορίσουν ένα συγκεκριμένο προφίλ για τον βομβιστή. Ενώ αρχικά θεώρησαν ότι ο δράστης ήταν άτομο με επίπεδο ευφυΐας ανώτερο του μέσου όρου και άριστα καταρτισμένο ακαδημαϊκά, αργότερα, έκριναν ότι το προφίλ του έπρεπε να διαμορφωθεί με βάση τις ικανότητές του να συνθέτει εκρηκτικές κατασκευές, οπότε συνέδεσαν το επάγγελμά του με αυτό του τεχνίτη ή του μηχανικού αεροπλάνου.
Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός από τις βομβιστικές επιθέσεις του Kaczynski επήλθε όταν το 1980 ο J. Hauser, απόφοιτος πανεπιστημίου και πρόεδρος αεροπορικής εταιρείας των Ηνωμένων Πολιτειών, έχασε τέσσερα δάχτυλα και την όρασή του στο ένα μάτι από επιστολή-βόμβα που στάλθηκε στην οικεία του. Ακολούθησαν διαδοχικές «εκρηκτικές» επιθέσεις. Το 1981, μια βόμβα ανακαλύφθηκε εγκαίρως στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα και εξουδετερώθηκε από πυροτεχνουργούς. Το 1982 βόμβα-δέμα απεστάλη σε Πανεπιστήμιο του Tennessee με παραλήπτη έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου. Η έκρηξη τραυμάτισε την γραμματέα του καθηγητή που επιχείρησε να ανοίξει το δέμα. Την ίδια χρονιά, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Berkeley τραυματίστηκε από έναν μεταλλικό πυροσωλήνα σε δέμα-βόμβα του Kaczynski. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο το 1985, βόμβα του Kaczynski εξερράγη στην αίθουσα των ηλεκτρονικών υπολογιστών τραυματίζοντας έναν φοιτητή. Το ίδιο έτος ένα πακέτο-βόμβα, ανευρίσκεται από υπαλλήλους της αεροπορικής εταιρείας Boeing χωρίς να τραυματιστεί κανείς. Κατόπιν, το ίδιο έτος ο Hugh Scrutton, ιδιοκτήτης καταστήματος ηλεκτρονικών υπολογιστών, έχασε την ζωή του από βόμβα που τοποθετήθηκε στο πάρκινγκ του μαγαζιού του. Παρόμοια επίθεση σε εταιρεία ηλεκτρονικών υπολογιστών έλαβε χώρα το 1987, τραυματίζοντας σοβαρά στα νεύρα το άτομο που προσπάθησε να μετακινήσει την βόμβα. Δεδομένου ότι οι βόμβες ήταν συνήθως καλά τοποθετημένες σε ξύλινες κατασκευές, τα θύματά τους δύσκολα αντιλαμβάνονταν τον εκρηκτικό μηχανισμό, ενώ μπορούσαν να θεωρήσουν ότι πρόκειται για κομμάτι ξύλου.
Μετά από εξαετή αποχή, ο Kaczynski «χτύπησε» ξανά το 1993, αποστέλλοντας «γράμμα-βόμβα» στον D. Gelernter, γνωστό καθηγητή υπολογιστών και κορυφαίο στον τομέα τεχνητής νοημοσύνης στο Πανεπιστήμιο του Yale, τραυματίζοντάς τον σοβαρά. Κατόπιν, νέα βόμβα στάλθηκε από τον “UNABOMBER” στον σπίτι του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Charles Eipstein, ο οποίος έχασε τα δάχτυλά του όταν επιχείρησε να ανοίξει το γράμμα. Σε μια σειρά απανωτών επιθέσεων, ο Kaczynski απευθύνθηκε στον αδελφό του Gelernter, γενεαλόγο, με την φράση «είσαι ο επόμενος». Δύο χρόνια αργότερα, και ο γενεαλόγος Phillip Sharp δέχτηκε απειλητικό γράμμα από τον Kaczynski. Ο Kaczynski απέστειλε επίσης γράμμα στην εφημερίδα New York Times, στο οποίο ανέφερε ότι η «ομάδα» του η οποία έφερε τα αρχικά «FC» (“Freedom Club”), ήταν υπεύθυνη για τις βομβιστικές επιθέσεις. Το έτος 1994, ο Thomas Mosser, διευθυντής μεγάλης εταιρείας τηλεπικοινωνιών και στέλεχος δημοσίων σχέσεων του δήμου της Νέας Υόρκης, έχασε τη ζωή του μετά από γράμμα-βόμβα που εστάλη στην κατοικία του. Ακολούθησε ο θάνατος το ίδιο έτος του Guilbert Murray, διευθυντή του σωματείου υλοτομίας της Καλιφόρνιας, με δέμα-βόμβα που απευθυνόταν στον πρώην διευθυντή του σωματείου που είχε αποχωρήσει. Οι 16 βομβιστικές επιθέσεις του Kazcynski, επέφεραν τον θάνατο σε τρία άτομα και τον σοβαρό τραυματισμό 23 ατόμων. Οι περισσότερες εκρηκτικές συσκευές έφεραν τα αρχικά «FC», τα οποία αποδόθηκαν ως ονομασία της «ομάδας» που ήθελε να παρουσιάσει ως υποκείμενο της δράσης του ο Kazcynski, μολονότι δεν αποδείχτηκε ποτέ ότι δρούσε στο πλαίσιο μιας ομάδας. Τα αρχικά σήμαιναν «Freedom Club» («Λέσχη Ελευθερίας»). Μέσα στα γράμματα-βόμβες που απέστελλε, άφηνε συχνά θρύμματα ξύλου, ή κομμάτια από κλαδί δένδρου έτσι που οι αναλυτές του FBI συνέδεσαν την εγκληματική του συμπεριφορά με την εμμονή του για την φύση και τα δέντρα.
(συνεχίζεται...)