Η κατάσταση της κοινωνίας μας έχει φτάσει σε οριακά επίπεδα. Μάρτυρες αυτού είμαστε όλοι μας. Αυτοί που ψάχνουν ευκαιριακές καταστάσεις μέσα από τα προβλήματα, δεν θα πάνε πολύ μακριά. Η ευκαιρία υπάρχει, αλλά όχι για να ευνοηθείς – υπάρχει για να ζήσεις μια πιο αξιοπρεπέστατη ζωή. Αξιοπρέπεια μέσα στην παρακμή; Ίσως όχι κοινωνική, πάντως σίγουρα σε επίπεδο συνειδησιακού χαρακτήρα.
Δεν θα αφήσω αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Στον σίγουρο κόσμο ήμουν ένα φάντασμα, φιγούρα ανάμεσα στο ευτυχισμένο κοπάδι της ψεύτικης ευημερίας. Απείχα παντού και πάντα σε κάθε σύγκριση, διότι η αξιοκρατία τους για μένα ήταν ανέκαθεν μια σκέτη μαλακία. Έτσι λοιπόν απείχα συνειδητά. Αλλά όταν οι ισορροπίες αλλάζουν, αλλάζουν και οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν. Δεν θέλω να ξεχωρίσω ηγετικά.
Δεν θέλω να γίνω αποδεκτός από το πλήθος. Όσοι ψάχνουν νεκρούς εγκεφάλους ας κάνουν από τώρα πολιτική και θα τους ακολουθήσουν πολλοί τέτοιοι. Πρέπει να βρω τους σημαντικούς, πρέπει να βρω τους ξεχωριστούς, πρέπει να βρω τα φαντάσματα που τώρα δεν μπορώ να δω κι ας είμαι κι εγώ ένα φάντασμα της κοινωνίας. Όταν πέφτουν οι μάσκες και γκρεμίζονται όλοι οι τοίχοι, τα πρόσωπα δεν κρύβονται κι έτσι ξεκινάμε όλοι από το μηδέν. Αυτό θέλω.
Δεν θα μπορούσα να μην αποδεχτώ αυτήν την ανεπανάληπτη ευκαιρία. Να πείσω απόλυτα τον εαυτό μου ότι ποτέ δεν φόρεσα την μάσκα που μου πρόσφερε η κοινωνία. Και μετά να πείσω εκείνους που ούτε αυτοί συνήθιζαν να φορούν. Και να πορευτούμε μαζί. Εσένα αλήθεια, πιο είναι το αληθινό σου πρόσωπο;
Δεν θα αφήσω αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Στον σίγουρο κόσμο ήμουν ένα φάντασμα, φιγούρα ανάμεσα στο ευτυχισμένο κοπάδι της ψεύτικης ευημερίας. Απείχα παντού και πάντα σε κάθε σύγκριση, διότι η αξιοκρατία τους για μένα ήταν ανέκαθεν μια σκέτη μαλακία. Έτσι λοιπόν απείχα συνειδητά. Αλλά όταν οι ισορροπίες αλλάζουν, αλλάζουν και οι άνθρωποι που ξεχωρίζουν. Δεν θέλω να ξεχωρίσω ηγετικά.
Δεν θέλω να γίνω αποδεκτός από το πλήθος. Όσοι ψάχνουν νεκρούς εγκεφάλους ας κάνουν από τώρα πολιτική και θα τους ακολουθήσουν πολλοί τέτοιοι. Πρέπει να βρω τους σημαντικούς, πρέπει να βρω τους ξεχωριστούς, πρέπει να βρω τα φαντάσματα που τώρα δεν μπορώ να δω κι ας είμαι κι εγώ ένα φάντασμα της κοινωνίας. Όταν πέφτουν οι μάσκες και γκρεμίζονται όλοι οι τοίχοι, τα πρόσωπα δεν κρύβονται κι έτσι ξεκινάμε όλοι από το μηδέν. Αυτό θέλω.
Δεν θα μπορούσα να μην αποδεχτώ αυτήν την ανεπανάληπτη ευκαιρία. Να πείσω απόλυτα τον εαυτό μου ότι ποτέ δεν φόρεσα την μάσκα που μου πρόσφερε η κοινωνία. Και μετά να πείσω εκείνους που ούτε αυτοί συνήθιζαν να φορούν. Και να πορευτούμε μαζί. Εσένα αλήθεια, πιο είναι το αληθινό σου πρόσωπο;
The X-Human (πρωτοδημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα "X Nation")