Εντάξει, οι καταστάσεις πιέζουν πολύ. Κάποτε με γραφική μοιρολατρία περιγράφαμε όσα ζούσαμε. Τώρα τα γεγονότα δεν χρειάζονται περιγραφή. Η κοινωνική κατάσταση είναι θλιβερή. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Και είναι χιλιάδες φορές ειπωμένο και γραμμένο. Γράφω τώρα για να προσπαθήσουμε και να καταφέρουμε ένα άλμα μπροστά, όλοι μας. Γιατί καμιά φορά η στασιμότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Και αν χρειαζόμαστε χρόνια και δεκαετίες για να εξελιχθούμε, βαδίζοντας νωχελικά, τότε δεν μας φτάνουν ούτε δύο, ούτε τρεις ζωές. Το «τώρα» είναι εδώ και μαζί με αυτό είμαστε και εμείς. Η επανάσταση λένε ξεκινάει πρώτα μέσα μας. Η εσωτερική επανάσταση όμως δεν επιτυγχάνεται μιλώντας με τη συνείδησή μας, ούτε βρίσκοντας διέξοδο σε σύγχρονες καταστάσεις ευμάρειας. Η επανάστασή μας απαιτεί καθημερινές θυσίες, μικρές και μεγάλες. Ο Εθνικισμός μας απαιτεί θυσίες γιατί η θεωρία μόνη της είναι σαν άψυχο κουφάρι. Οι θυσίες αυτές θα μας κάνουν καλύτερα όντα, χρήσιμους στην κοινότητά μας, θα μας προετοιμάσουν και θα μας οδηγήσουν στην πορεία. Από τη θεωρία στην πράξη λοιπόν. Χωρίς οδηγίες και κανονισμούς.
Κάνε πάντα μικρά καθημερινά βήματα. Αυτό
θα σε οδηγήσει σε ένα πελώριο ανθρώπινο άλμα.
Ελεύθερα και αυτόνομα λέμε απλά: «Πράξε»! Μίλα ανοιχτά στον περίγυρό σου, δες τους γύρω σου σαν μελλοντικούς συντρόφους και όχι ως εν δυνάμει εχθρούς. Διέδωσε τις ιδέες σου, συζήτησε και υποστήριξέ τις. Κάνε μικρά καθημερινά βήματα. Αναθεώρησε τον τρόπο ζωής σου. Αλήθεια, πόσο καλά αισθάνεσαι που στηρίζεις τις αλυσίδες φάστ φούντ; Μην το κάνεις. Πώς νιώθεις που καταναλώνεις τα προϊόντα των μεγαλύτερων εκπροσώπων του παγκόσμιου συστήματος; Όχι και πολύ καλά, οπότε σταμάτησέ το. Βρες εναλλακτικούς τρόπους να βιώνεις την καθημερινότητα. Βάλε τη δράση στο πρόγραμμά σου. Δράση δεν σημαίνει αποκλειστικά γκαζάκια και βόμβες στους πολιτικούς. Δράση είναι οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει στη διάδοση των ιδεών και τον εισοδισμό στη μάζα.
Ακόμη, φρόντισε για τους συντρόφους σου. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Προσπάθησε να δημιουργήσεις κοινόβια με την παρέα σου. Δημιουργήστε μια μικρή κοινότητα και προσπαθήστε να τη συντηρήσετε. Έτσι θα δημιουργηθούν αληθινοί δεσμοί, ατσαλώνονται οι σχέσεις και η αντίσταση γίνεται αποτελεσματικότερη. Προσπάθησε να περιορίσεις τις συναλλαγές σου με το αστικό κράτος. Αρνήσου τις επιβολές φόρων και την εκμετάλλευση της - ήδη κατακρεουργημένης - εργασίας σου. Δεν χρωστάς σε κανέναν και δεν σου χρωστάει κανείς.
Δημήτρης Λ.
δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Μηδέν Τελεία", τεύχος 2