Όλα του κόσμου τα πουλιά, όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν την φωλιά, όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους, εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης, κι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Ανάσα είναι καυτερή, και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά, και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει
όπου κι αν χτίσαν την φωλιά, όπου κι αν κελαηδήσαν
Εκεί που φτερουγίζει ο νους, εκεί που ξημερώνει
μαργώνουν τα πουλιά της γης, κι ούτε ένα δεν ζυγώνει
Ανάσα είναι καυτερή, και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά, και λέει τα όνειρά σου
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει