Βδομάδα με βδομάδα, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Σ. Καλαφάτης αποδεικνύει ότι έχει βαλθεί να ξεπατώσει τον δασικό πλούτο της χώρας. Δεν τον προλαβαίνουμε, γιατί είναι ασταμάτητος. Ως αρμόδιος υπουργός για τα δάση ξεχαρβαλώνει τη δασική νομοθεσία και τα αφήνει ανυπεράσπιστα στις αρπακτικές διαθέσεις των κάθε λογής καταπατητών Ενδεικτικά θυμίζουμε, ότι στο νόμο 4164/2013 για το περιβόητο Εθνικό Κτηματολόγιο (δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 9 Ιούλη και άρχισε να ισχύει από τις 19 Ιούλη του 2013) αποχαρακτήρισε το δάσος των 17.600 στρεμμάτων στο οποίο ο Κ. Στέγγος, «αφεντικό» του Πόρτο Καρράς θέλει να χτίσει πολυτελείς βίλες, αποχαρακτήρισε τα δάση και τις δασικές εκτάσεις που είχαν συμπεριληφθεί από νομάρχες σε χιλιάδες (αν όχι δεκάδες χιλιάδες) οικισμούς, όπως π.χ. στον Αγιο Στέφανο και στη Δημοτική Κοινότητα Δήμου Καβάλας κ.ά. Επίσης, στο νόμο 4179/2013 (ψηφίστηκε στις 30 και 31 Ιούλη και δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 8 Αυγούστου του 2013) για την «Απλούστευση των διαδικασιών για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στον τουρισμό…» εισήγαγε πολλές αντιδασικές διατάξεις.
Το τελευταίο «κατόρθωμα» του Σ. Καλαφάτη έγινε το διήμερο 31 Ιούλη-1 Αυγούστου, οπότε συζητήθηκε και ψηφίστηκε στο «ναό της δημοκρατίας» το νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα (νόμος 4178, ΦΕΚ 174Α/8.8.2013). Ο Σ. Καλαφάτης εισήγαγε, κυριολεκτικά στο παραπέντε, τροπολογία με την οποία αναγόρευσε τους θηροφύλακες που διορίζουν οι Ομοσπονδίες των Κυνηγετικών Οργανώσεων σε ανακριτικούς υπάλληλους που θα φυλάσσουν, εκτός από την πανίδα των δασών και των δασικών εκτάσεων, και τα δασικά προϊόντα! Η ιστορία της αναγόρευσης των θηροφυλάκων που διορίζουν οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες σε ανακριτικούς υπάλληλους, που θα προστατεύουν τη θήρα των δασών και των δασικών εκτάσεων, είναι πολύ παλιά. Κρατάει από το Δεκέμβρη του 2003, με τον αντιδασικό νόμο 3208/2003. Η παράγραφος 13 του άρθρου 4 αυτού του νόμου προβλέπει: «Οι αναγνωριζόμενοι ως ιδιωτικοί φύλακες θήρας θεωρούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπάλληλοι, κατά την έννοια του άρθρου 13 περίπτωση α’ του Ποινικού Κώδικα, δυνάμενοι να προβαίνουν σε όλες τις προανακριτικές πράξεις για τις παραβιάσεις των περί θήρας διατάξεων, όπως το άρθρο 289 του Δασικού Κώδικα ορίζει. Στις σχετικές δίκες μπορούν να παρίστανται, χωρίς προδικασία και ανεξαρτήτως περιουσιακής ζημιάς, ως πολιτικώς ενάγουσες και οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες. Οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες καταρτίζουν προγράμματα κίνησης των θηροφυλάκων, τα οποία κοινοποιούν στις οικίες δασικές αρχές, υποχρεούνται δε να παρακολουθούν την υλοποίησή τους παρέχοντες κάθε αιτούμενη πληροφορία και αρωγή προς τις ανωτέρω δασικές αρχές. Με απόφαση του υπουργού Γεωργίας, μετά από γνώμη της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, καθορίζονται τα καθήκοντα και οι περιορισμοί, τα προσόντα, η ηλικία και λοιπά θέματα που αφορούν την πρόσληψη και την λειτουργία των φυλάκων θήρας των Κυνηγετικών Οργανώσεων».
Μετά από εξήμισι χρόνια, στις 9 Ιούλη του 2009, ο τότε υπουργός Γεωργίας Σ. Χατζηγάκης υπέγραψε την αναφερόμενη στο νόμο απόφαση. Χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια, γιατί δεν ήταν εύκολο να εκδοθεί και κυρίως να σταθεί μια τέτοια απόφαση, σύμφωνα με την οποία μια ελεγχόμενη από τις δασικές υπηρεσίες Κυνηγετική Συνομοσπονδία θα ασκεί, μέσω των θηροφυλάκων, ανακριτικό έργο, θα διορίζει τους θηροφύλακες, θα βγάζει το πρόγραμμα κίνησής τους και θα ελέγχει την υλοποίηση του ελεγκτικού τους ρόλου. Με τη διάταξη αυτή του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, η Κυνηγετική Συνομοσπονδία, δηλαδή ο πρόεδρός της Ν. Παπαδόδημας, αναγορεύτηκε σε πρωταγωνιστή στο ζήτημα της παράνομης θήρας στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και η Δασική Υπηρεσία σε κομπάρσο!
Επόμενο ήταν η ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων) να κάνει προσφυγή στο ΣτΕ κατά της απόφασης του Σ. Χατζηγάκη. Η προσφυγή συζητήθηκε στις 31 Γενάρη του 2013 στο Γ’ Τμήμα του ΣτΕ σε επταμελή (διευρυμένη) σύνθεση, λόγω της σπουδαιότητας του ζητήματος. Πρόκειται για υπόθεση στην οποία ο ιδιώτης (Κυνηγετική Συνομοσπονδία και Ν. Παπαδόδημας) από ελεγχόμενος γίνεται ελεγκτής και η δασική υπηρεσία μετατρέπεται σε κομπάρσο. Αν και πέρασαν εξήμιση μήνες, το ΣτΕ ακόμη δεν έχει εκδώσει την απόφασή του. Ομως, δεν είναι τόσο εύκολο να εκδώσει μια απόφαση που θα νομιμοποιήσει την παράνομη και αντισυνταγματική διάταξη του Σ. Χατζηγάκη και θα αναγορεύσει τον Ν. Παπαδόδημα και την Κυνηγετική Συνομοσπονδία σε κυρίαρχους της πανίδας και της χλωρίδας στα δάση και τις δασικές εκτάσεις.
Και ενώ υπάρχει αυτή η ιστορία, που συνιστά καραμπινάτο σκάνδαλο, και εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ, ήρθε ο Σ. Καλαφάτης και σα να μη συμβαίνει τίποτα διεύρυνε με την επαίσχυντη τροπολογία του το ελεγκτικό και το ανακριτικό έργο των ιδιωτών θηροφυλάκων της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας και στα δασικά προϊόντα! Πρόσφατα, με διαδοχικά δημοσιεύματά μας, αποκαλύψαμε ότι οργιάζει η παράνομη μαζική συλλογή αρωματικών φυτών και βοτάνων για εμπορικούς σκοπούς, μέσω της οποίας προκαλείται μεγάλη ζημιά στη χλωρίδα των δασών και των δασικών εκτάσεων. Με παλαιότερο νόμο μετέφεραν τους αγροφύλακες και τις αρμοδιότητές τους στις δασικές υπηρεσίες, στο πλαίσιο της στρατηγικής μετατροπής των δασικών υπηρεσιών σε δασοφυλακή. Μεθοδεύεται, όμως, η απόλυση όλων των πρώην αγροφυλάκων, που έτσι κι αλλιώς δεν αρκούσαν για την ουσιαστική προστασία της πανίδας και της χλωρίδας των δασών. Δηλαδή, ενώ θα έπρεπε να γίνουν μαζικές προσλήψεις (όχι μόνο για την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας, αλλά και για την προστασία και την ανάπτυξη των δασών γενικά), μεθοδεύουν απολύσεις. Τέλος, ως «από μηχανής θεός», έρχεται ο Σ. Καλαφάτης και με την επαίσχυντη τροπολογία του καθιστά πρωταγωνιστές την Κυνηγετική Συνομοσπονδία και τον πρόεδρό της Ν. Παπαδόδημα. Εμείς ρωτάμε: ο Σ. Καλαφάτης επικοινώνησε άμεσα με τον Ν. Παπαδόδημα ή μεσολάβησαν ο Ειδικός Γραμματέας Γ. Αμοργιανιώτης και ο Γενικός Διευθυντής Δασών Κ. Δημόπουλος; Οι δύο αυτοί υψηλόβαθμοι υπηρεσιακοί παράγοντες δεν μπορεί να μη γνώριζαν την προσφυγή της ΠΕΔΔΥ στο ΣτΕ κατά της απόφασης Χατζηγάκη, γιατί υπήρξαν στελέχη του ΔΣ της ΠΕΔΔΥ. Τι θέση πήραν έναντι της επαίσχυντης τροπολογίας του Σ. Καλαφάτη;
Εάν αυτή η τροπολογία υλοποιηθεί, οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες στα αρωματικά φυτά και βότανα. Γι’ αυτό και πρέπει να κινήσουμε θεούς και δαίμονες για να μην υλοποιηθούν τόσο η τροπολογία Καλαφάτη όσο και η διάταξη του δασοκτόνου νόμου 3208/2003 και η απόφαση Χατζηγάκη.
Προέκυψαν και δύο δευτερεύοντα ζητήματα κατά τη σύνταξη και ψήφιση της τροπολογίας Καλαφάτη, που θα λυθούν σύντομα, χωρίς ν’ αλλάξουν το χαρακτήρα της: Πρώτο, στο κείμενο της τροπολογίας για την τροποποίηση του άρθρου 271 παράγραφος 1 εδάφιο πρώτον του Δασικού Κώδικα αναφερόταν: «Κατάσχονται και δημεύονται τα δασικά προϊόντα από τα δασικά, αστυνομικά όργανα και από τους αναγνωριζόμενους φύλακες θήρας των Κυνηγετικών Οργανώσεων». Στο κείμενο του νόμου 4178/2013 παραλήφθηκαν οι λέξεις «τα δασικά». Κατά τη γνώμη μας οι λέξεις αυτές θα προστεθούν, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία της τροπολογίας.
Δεύτερο, στο κείμενο της τροπολογίας για το άρθρο 267 παράγραφος 3 αναφερόταν: «Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 267 του ΝΔ 86/69 προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής…», ενώ στο κείμενο του νόμου αναφέρεται: «Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 267 του ΝΔ 86/69 αντικαθίσταται ως…». Δεδομένου ότι ο Σ. Καλαφάτης θέλει να διευρύνει τον ελεγκτικό και ανακριτικό ρόλο των θηροφυλάκων της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας, θα επαναφέρει τη διατύπωση της (ν)τροπολογίας του.
Ο Σ. Καλαφάτης τρέχει για να προλάβει να υλοποιήσει το δασοκτόνο έργο του. Πρέπει να τον σταματήσουμε, γι’ αυτό και δεν πρέπει να τον αφήσουμε ήσυχο.
Το τελευταίο «κατόρθωμα» του Σ. Καλαφάτη έγινε το διήμερο 31 Ιούλη-1 Αυγούστου, οπότε συζητήθηκε και ψηφίστηκε στο «ναό της δημοκρατίας» το νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα (νόμος 4178, ΦΕΚ 174Α/8.8.2013). Ο Σ. Καλαφάτης εισήγαγε, κυριολεκτικά στο παραπέντε, τροπολογία με την οποία αναγόρευσε τους θηροφύλακες που διορίζουν οι Ομοσπονδίες των Κυνηγετικών Οργανώσεων σε ανακριτικούς υπάλληλους που θα φυλάσσουν, εκτός από την πανίδα των δασών και των δασικών εκτάσεων, και τα δασικά προϊόντα! Η ιστορία της αναγόρευσης των θηροφυλάκων που διορίζουν οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες σε ανακριτικούς υπάλληλους, που θα προστατεύουν τη θήρα των δασών και των δασικών εκτάσεων, είναι πολύ παλιά. Κρατάει από το Δεκέμβρη του 2003, με τον αντιδασικό νόμο 3208/2003. Η παράγραφος 13 του άρθρου 4 αυτού του νόμου προβλέπει: «Οι αναγνωριζόμενοι ως ιδιωτικοί φύλακες θήρας θεωρούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων τους υπάλληλοι, κατά την έννοια του άρθρου 13 περίπτωση α’ του Ποινικού Κώδικα, δυνάμενοι να προβαίνουν σε όλες τις προανακριτικές πράξεις για τις παραβιάσεις των περί θήρας διατάξεων, όπως το άρθρο 289 του Δασικού Κώδικα ορίζει. Στις σχετικές δίκες μπορούν να παρίστανται, χωρίς προδικασία και ανεξαρτήτως περιουσιακής ζημιάς, ως πολιτικώς ενάγουσες και οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες. Οι Κυνηγετικές Ομοσπονδίες καταρτίζουν προγράμματα κίνησης των θηροφυλάκων, τα οποία κοινοποιούν στις οικίες δασικές αρχές, υποχρεούνται δε να παρακολουθούν την υλοποίησή τους παρέχοντες κάθε αιτούμενη πληροφορία και αρωγή προς τις ανωτέρω δασικές αρχές. Με απόφαση του υπουργού Γεωργίας, μετά από γνώμη της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος, καθορίζονται τα καθήκοντα και οι περιορισμοί, τα προσόντα, η ηλικία και λοιπά θέματα που αφορούν την πρόσληψη και την λειτουργία των φυλάκων θήρας των Κυνηγετικών Οργανώσεων».
Μετά από εξήμισι χρόνια, στις 9 Ιούλη του 2009, ο τότε υπουργός Γεωργίας Σ. Χατζηγάκης υπέγραψε την αναφερόμενη στο νόμο απόφαση. Χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια, γιατί δεν ήταν εύκολο να εκδοθεί και κυρίως να σταθεί μια τέτοια απόφαση, σύμφωνα με την οποία μια ελεγχόμενη από τις δασικές υπηρεσίες Κυνηγετική Συνομοσπονδία θα ασκεί, μέσω των θηροφυλάκων, ανακριτικό έργο, θα διορίζει τους θηροφύλακες, θα βγάζει το πρόγραμμα κίνησής τους και θα ελέγχει την υλοποίηση του ελεγκτικού τους ρόλου. Με τη διάταξη αυτή του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, η Κυνηγετική Συνομοσπονδία, δηλαδή ο πρόεδρός της Ν. Παπαδόδημας, αναγορεύτηκε σε πρωταγωνιστή στο ζήτημα της παράνομης θήρας στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και η Δασική Υπηρεσία σε κομπάρσο!
Επόμενο ήταν η ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων) να κάνει προσφυγή στο ΣτΕ κατά της απόφασης του Σ. Χατζηγάκη. Η προσφυγή συζητήθηκε στις 31 Γενάρη του 2013 στο Γ’ Τμήμα του ΣτΕ σε επταμελή (διευρυμένη) σύνθεση, λόγω της σπουδαιότητας του ζητήματος. Πρόκειται για υπόθεση στην οποία ο ιδιώτης (Κυνηγετική Συνομοσπονδία και Ν. Παπαδόδημας) από ελεγχόμενος γίνεται ελεγκτής και η δασική υπηρεσία μετατρέπεται σε κομπάρσο. Αν και πέρασαν εξήμιση μήνες, το ΣτΕ ακόμη δεν έχει εκδώσει την απόφασή του. Ομως, δεν είναι τόσο εύκολο να εκδώσει μια απόφαση που θα νομιμοποιήσει την παράνομη και αντισυνταγματική διάταξη του Σ. Χατζηγάκη και θα αναγορεύσει τον Ν. Παπαδόδημα και την Κυνηγετική Συνομοσπονδία σε κυρίαρχους της πανίδας και της χλωρίδας στα δάση και τις δασικές εκτάσεις.
Και ενώ υπάρχει αυτή η ιστορία, που συνιστά καραμπινάτο σκάνδαλο, και εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ, ήρθε ο Σ. Καλαφάτης και σα να μη συμβαίνει τίποτα διεύρυνε με την επαίσχυντη τροπολογία του το ελεγκτικό και το ανακριτικό έργο των ιδιωτών θηροφυλάκων της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας και στα δασικά προϊόντα! Πρόσφατα, με διαδοχικά δημοσιεύματά μας, αποκαλύψαμε ότι οργιάζει η παράνομη μαζική συλλογή αρωματικών φυτών και βοτάνων για εμπορικούς σκοπούς, μέσω της οποίας προκαλείται μεγάλη ζημιά στη χλωρίδα των δασών και των δασικών εκτάσεων. Με παλαιότερο νόμο μετέφεραν τους αγροφύλακες και τις αρμοδιότητές τους στις δασικές υπηρεσίες, στο πλαίσιο της στρατηγικής μετατροπής των δασικών υπηρεσιών σε δασοφυλακή. Μεθοδεύεται, όμως, η απόλυση όλων των πρώην αγροφυλάκων, που έτσι κι αλλιώς δεν αρκούσαν για την ουσιαστική προστασία της πανίδας και της χλωρίδας των δασών. Δηλαδή, ενώ θα έπρεπε να γίνουν μαζικές προσλήψεις (όχι μόνο για την προστασία της πανίδας και της χλωρίδας, αλλά και για την προστασία και την ανάπτυξη των δασών γενικά), μεθοδεύουν απολύσεις. Τέλος, ως «από μηχανής θεός», έρχεται ο Σ. Καλαφάτης και με την επαίσχυντη τροπολογία του καθιστά πρωταγωνιστές την Κυνηγετική Συνομοσπονδία και τον πρόεδρό της Ν. Παπαδόδημα. Εμείς ρωτάμε: ο Σ. Καλαφάτης επικοινώνησε άμεσα με τον Ν. Παπαδόδημα ή μεσολάβησαν ο Ειδικός Γραμματέας Γ. Αμοργιανιώτης και ο Γενικός Διευθυντής Δασών Κ. Δημόπουλος; Οι δύο αυτοί υψηλόβαθμοι υπηρεσιακοί παράγοντες δεν μπορεί να μη γνώριζαν την προσφυγή της ΠΕΔΔΥ στο ΣτΕ κατά της απόφασης Χατζηγάκη, γιατί υπήρξαν στελέχη του ΔΣ της ΠΕΔΔΥ. Τι θέση πήραν έναντι της επαίσχυντης τροπολογίας του Σ. Καλαφάτη;
Εάν αυτή η τροπολογία υλοποιηθεί, οι επιπτώσεις θα είναι τεράστιες στα αρωματικά φυτά και βότανα. Γι’ αυτό και πρέπει να κινήσουμε θεούς και δαίμονες για να μην υλοποιηθούν τόσο η τροπολογία Καλαφάτη όσο και η διάταξη του δασοκτόνου νόμου 3208/2003 και η απόφαση Χατζηγάκη.
Προέκυψαν και δύο δευτερεύοντα ζητήματα κατά τη σύνταξη και ψήφιση της τροπολογίας Καλαφάτη, που θα λυθούν σύντομα, χωρίς ν’ αλλάξουν το χαρακτήρα της: Πρώτο, στο κείμενο της τροπολογίας για την τροποποίηση του άρθρου 271 παράγραφος 1 εδάφιο πρώτον του Δασικού Κώδικα αναφερόταν: «Κατάσχονται και δημεύονται τα δασικά προϊόντα από τα δασικά, αστυνομικά όργανα και από τους αναγνωριζόμενους φύλακες θήρας των Κυνηγετικών Οργανώσεων». Στο κείμενο του νόμου 4178/2013 παραλήφθηκαν οι λέξεις «τα δασικά». Κατά τη γνώμη μας οι λέξεις αυτές θα προστεθούν, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία της τροπολογίας.
Δεύτερο, στο κείμενο της τροπολογίας για το άρθρο 267 παράγραφος 3 αναφερόταν: «Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 267 του ΝΔ 86/69 προστίθεται νέο εδάφιο ως εξής…», ενώ στο κείμενο του νόμου αναφέρεται: «Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 267 του ΝΔ 86/69 αντικαθίσταται ως…». Δεδομένου ότι ο Σ. Καλαφάτης θέλει να διευρύνει τον ελεγκτικό και ανακριτικό ρόλο των θηροφυλάκων της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας, θα επαναφέρει τη διατύπωση της (ν)τροπολογίας του.
Ο Σ. Καλαφάτης τρέχει για να προλάβει να υλοποιήσει το δασοκτόνο έργο του. Πρέπει να τον σταματήσουμε, γι’ αυτό και δεν πρέπει να τον αφήσουμε ήσυχο.
πηγή: eksegersi.gr via yousay.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου