Εδώ και μέρες παρακολουθούμε μέσα από τους τηλεοπτικούς μας δέκτες και από άλλα ενημερωτικά μέσα τα όσα διαδραματίζονται στην πολιτική σκηνή, με τις συλλήψεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, αλλά και προγενέστερα, με τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από φερόμενα ως μέλη αυτής της οργάνωσης. Η αλήθεια είναι πως το σκέφτηκα πολύ πριν πάρω απόφαση να ξεκινήσω να γράψω αυτό το κείμενο μιας και πλέον όλοι απέκτησαν πολιτική άποψη και αντιφασιστικά «πρότυπα», ενώ όλο αυτό τον καιρό είναι κλεισμένοι μέσα στο σκουριασμένο κλουβί του συστήματος καταναλώνοντας ατελείωτες ποσότητες «δημοκρατικού κουτοχορτόξου». Επίσης, περίμενα να δω το πού θα καταλήξει αυτός ο συνεχόμενος βομβαρδισμός ειδήσεων από τα ΜΜΕ και ερευνών της λεγόμενης αστικής δικαιοσύνης.
Ας πάρουμε όμως μερικά πράγματα από την αρχή, ακόμη και πριν την τραγική δολοφονία του Killah P.
Όσοι έχουν έστω και μια απλή εικόνα του τι συμβαίνει στην Ελλάδα τον τελευταίο καιρό σε κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, έχουν αντιληφθεί πως στην χώρα μας υπάρχει ένα είδος ηθικής και ορθολογιστικής κατάπτωσης, σε βαθμό πιο έντονο, από αυτόν που είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Πολλοί μιλάνε για το φαινόμενο της «Χρυσής Αυγής» και για την επιρροή (;) της στην ελληνική κοινωνία από τότε που το μνημόνιο μας χτύπησε την πόρτα αλλάζοντας τις ζωές μας και την καθημερινότητα μας. Μια πολιτική οργάνωση, με το γνωστό παρελθόν, με τις κατηγορίες που την βάραιναν και ήταν γνωστές εδώ και χρόνια ολόκληρα και που ΚΑΝΕΙΣ από τον πολιτικό συρφετό δεν της αντιτάχθηκε όσο εκείνη παρέμενε στο 0,29% και δεν αποτελούσε «σοβαρό» κίνδυνο για την πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας και συνάμα κίνδυνο για το πολιτικό σύστημα. Ασχέτως αν αυτή επίσης έκανε απόπειρες δολοφονίας και είχε έντονα παράνομη δραστηριότητα, ασχέτως αν μόλυνε τις ιδέες του ελληνισμού με ξενόφερτα ιδεολογήματα. Δεν τους ενοχλούσε η δράση τους όσο αυτή δεν είχε πολιτικό αντίκρισμα και αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ακούστηκαν εκατοντάδες απόψεις τις τελευταίες μέρες. Ότι η Χρυσή Αυγή πρέπει να βγει εκτός νόμου επειδή είναι νεοναζί και έχουν σβάστικες στα σπίτια τους και ζωγραφισμένες πάνω τους, ότι πρέπει να πάμε σε εκλογές, ότι οι βουλευτές πρέπει να πάνε φυλακή, ότι πρέπει να γίνει δημοψήφισμα ώστε να αποφασίσει ο λαός αν πρέπει να τεθεί εκτός νόμου και πολλά άλλα τέτοια.
Είναι όμως το σημερινό μας πρόβλημα η Χρυσή Αυγή ως πολιτικό κόμμα; Μάλλον όχι!
Το βασικό πρόβλημα είναι πως ο κόσμος έτρεξε να γαντζωθεί από μια πολιτική οργάνωση με τακτικές, θέσεις και στάση ζωής με βάση το επίπεδο και τις απόψεις που έχει ο ίδιος αυτός κόσμος. Μικρή σημασία έχει αν είναι ναζιστές, αν είναι απλοί εθνικιστές ή πατριώτες, αν είναι νταβατζήδες, αν δήθεν βοηθάνε γριούλες να σηκώνουν χρήματα από τα ATM περιοχών γκέτο της Αθήνας. Σημασία για τους πολίτες που στήριξαν και ενδεχομένως να συνεχίσουν να στηρίξουν την Χρυσή Αυγή (εκλογικά πάντα) έχει η αίσθηση τιμωρίας και βίαιης αναπροσαρμογής της ελληνικής πραγματικότητας χωρίς κανένα ίχνος λογικής και χωρίς ουδεμία ουσιώδη πολιτική σκέψη για το τι μέλει γενέσθαι για την επόμενη μέρα αυτής της χώρας.
Τιμωρία και χάος λοιπόν! Αυτή είναι η στάση και η άποψη τεράστιας μερίδας του ελληνικού λαού που φαίνεται αδύναμος να διαμορφώσει μια διαφορετική πρόταση με ιδέες ώστε να ελαττώσουμε τον κοινωνικοπολιτικό κανιβαλισμό που μας περιτριγυρίζει. Το ότι η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε σε συλλήψεις χρυσαυγιτών αυτή την στιγμή δε μου λέει ακριβώς τίποτα. Το ότι επίσης καταδίκαζαν και συνεχίζουν να καταδικάζουν από τα τηλεοπτικά πάνελ και μέσα από ανακοινώσεις τις όποιες δράσεις αυτής της οργάνωσης επίσης δε μου λέει κάτι. Eιδικά όταν φυλακίστηκαν αυτοί για τρομοκρατική όπως είπαν δράση και τα λαμόγια του πολιτικού συστήματος που ασκούσαν επίσης τρομοκρατική και εγκληματική δράση επί δεκαετίες ολόκληρες κυκλοφορούν ελεύθερα έχοντας πλήρη προνόμια και μεγάλα αξιώματα.
Ξυπνήσαμε μια μέρα, όπου αυτοί που προκάλεσαν την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής και της νοητικής διαστροφής των πολιτών στην ελληνική κοινωνία (ώστε να ταιριάζει γάντι με αυτή), βγήκαν και τοποθετήθηκαν δημόσια ενάντια στο … κατασκεύασμά τους, κατακρίνοντας την και έχοντας άποψη γι’ αυτήν! Είναι σαν να βλέπεις μπροστά σου έναν εμπρηστή να καίει σιγά-σιγά μια δασική περιοχή και μόλις αυτή οδεύει στο να καεί ολοσχερώς, να βγαίνεις και να λες πως κανείς δεν έκανε τίποτα για να σβήσει η φωτιά και τώρα απλά θα αρκεστούμε στο να φυλακίσουμε τον εγκληματία! Στάχτη στα μάτια του κόσμου, κοροϊδία μέχρι τέλους και η τηλεόραση σε ρόλο «υποκριτή πυροσβέστη» να προσπαθεί να μας καθοδηγήσει την γνώμη, κάτι που καταφέρνει με απόλυτη επιτυχία.
Δεν είναι το πρόβλημα η Χρυσή Αυγή λοιπόν ως «Χρυσή Αυγή». Το βασικό πρόβλημα είναι οι πολίτες αυτού του κράτους που έχουν «χαθεί» μέσα στον πανικό τους και αναζητούν άκρες από κάθε μπρατσομένο πατριδοκάπηλο και έμπορο ιδεών που υποτίθεται θα τους προστατεύσει από τους εχθρούς τους, που είτε εμφανίζονται ως Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είτε σαν λαθρομετανάστες, είτε σαν Τουρκία, είτε σαν αριστεροί και δεξιοί, είτε σαν Εβραίοι, είτε σαν τον Έλληνα της διπλανής πόρτας, είτε σαν ομοφυλόφιλοι και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο.
Οφείλουμε να δούμε τα πράγματα ως έχουν μακριά από τις καθοδηγήσεις των καθεστωτικών ΜΜΕ και της κυβερνητικής (και όχι μόνον) γραμμής η οποία ορίζει την Χρυσή Αυγή ως το –πρόβλημα- που αν καταπολεμηθεί θα σταματήσουν οι ρατσιστικές επιθέσεις, οι δολοφονίες μεταναστών, οι ξυλοδαρμοί για οποιοδήποτε λόγο ή και χωρίς λόγο και ότι άλλο κακό συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα. Το πρόβλημα είμαστε εμείς, οι πολίτες, και πρέπει να αντιληφθούμε τα λάθη μας και να σκεφτούμε τις υποχρεώσεις μας το συντομότερο, γιατί οι «χρυσές αυγές» μπορεί να εξαφανιστούν, οι μαύρες μέρες όμως είναι μπροστά μας… Εμπιστεύσου την κρίση σου και κλείσε τα αυτιά σου όταν είσαι μπροστά από την τηλεόραση ή ακόμη καλύτερα, εξολόθρευσέ την!
Νικόλας Αρλεκίνος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου