Μη σας φαίνεται παράξενο. Στο μυαλό των κρατούντων, κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Είναι τόσο βλάκες; Όχι. Συνεχίζουν να ζουν σε μια παράλληλη πραγματικότητα, μην έχοντας απολύτως καμία επαφή με το λαό και τα προβλήματά του. Όπου και να πηγαίνουν συνεχίζουν να μην πληρώνουν, εξακολουθούν να συναντιούνται με συγκεκριμένους κύκλους ανθρώπων και απέχουν πολύ ακόμα από το να κάνουν το ...σκατό τους παξιμάδι, και ας κλαίγονται γι αυτό.
Έχουν φτάσει στο σημείο να χαρακτηρίζουν ως φτηνό λαϊκισμό όταν τους κατηγορεί ο κόσμος ως ηθικούς αυτουργούς για τους θανάτους συμπατριωτών μας. Τους τελευταίους δε μήνες, έχουν περάσει στην επικοινωνιακή αντεπίθεση, παίζοντάς το μάγκες, κουνώντας το δάχτυλο και έχοντας ύφος προς όσους τους ξεμπροστιάζουν. Τους έχουμε αφήσει να έχουν αυτό το ύφος, διότι τους επιτρέψαμε να μην αισθάνονται τον κίνδυνο, ανενόχλητοι καθώς περνούν το ένα μέτρο μετά το άλλο χωρίς καμία αντίσταση.
Καμία αντιπολίτευση και κανένας πολιτικός δεν πρόκειται να σώσει κάποιον, αν αυτός ο κάποιος δεν συναισθανθεί τη δύναμη της δικής του ατομικότητας και της αντίστοιχης επιρροής του σε ένα σύνολο δυναμικών μονάδων. Απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε η αυτοοργάνωση, η ένταξη σε φορείς και ομάδες με αντικομματικό και αντιπολιτικό χαρακτήρα και το σπρώξιμο της κατάρρευσης των θεμελίων της αστικής δημοκρατίας και του κράτους. Αδιαφορία για τις κομματικές σειρήνες, παρουσία στο δρόμο και να τους χαλάμε τη σούπα, όπου τους βρίσκουμε.
Αργύρης Στρατής
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου