Κάθε (προ)εκλογική περίοδο, όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα, παρ' όλες τις "de profundis πολιτικοικονομικές τους διαφορές", μάς βομβαρδίζουν με συνθηματάκια του τύπου "Η αποχή δεν είναι λύση!", "καλούμε όλους τους Έλληνες πολίτες να προσέλθουν στις εκλογές", "αναμένουμε ο κάθε πολίτης να ασκήσει το δημοκρατικό του δικαίωμα και καθήκον και να προσέλθει στις εκλογές", με αποτέλεσμα αρκετοί συμπολίτες μας να εγκολπωθούν αυτής της πεποίθησης. Ας εξετάσουμε λοιπόν την ορθολογικότητά της: όπως έχουμε ήδη στο παρελθόν αποδείξει, η αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι ένα παράλογο πολιτικό σύστημα, εξαιτίας ακριβώς της έννοιας της αντιπροσώπευσης, σε συνδυασμό με την υποτιθέμενη λαϊκή κυριαρχία. Επομένως, η αποχή είναι η μοναδική λύση για έναν ορθολογικό πολίτη.
Εκτός όμως από την ανοησία των εκλογών, ενσκήπτουν και πρακτικά προβλήματα: κανένα κόμμα δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του πληθυσμού! Όλα τα κόμματα, ακόμη κι εκείνα που αυτοαποκαλούνται "κομμουνιστικά", από τη στιγμή που συνεργάζονται με το Κράτος, τις δυνάμεις καταστολής και συμμετέχουν στις αστικές εκλογές, αποδίδουν τυπικά και ουσιαστικά φόρο τιμής στο καπιταλιστικό σύστημα. Κάποια άλλα μάλιστα, όπως η Χρυσή Αυγή, υπερασπίζονται ανοιχτά τα αφεντικά, τους εφοπλιστές και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ άλλα, όπως το ΚΚΕ., ενεργούν υπογείως ως πράκτορες του καπιταλισμού και φυσικά διασπαστικά ως προς το εργατικό κίνημα. Κανένα κόμμα δεν κήδεται των υπηκόων του Κράτους! Ας μην αφήνουμε τις συναισθηματικές πομφόλυγες με το συνθηματικό ύφος και τα ψευτοπατριωτικά κρεσέντο να μας αποπλανούν στα δίχτυα της κομματικοποίησης! Τα κόμματα ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντα των τραπεζιτών και εκείνων που τους ευνοούν. Εξ' άλλου, αν υπήρχε έστω και ψήγμα ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος, τα χρήματα που αποκομίζονταν από τις κρατικές επιδοτήσεις θα μοιράζονταν στους απόρους και όχι σε αφίσες και ομιλίες που καταδικάζουν το σύστημα, ενώ λίγα μέτρα μακρύτερα ένας εξαθλιωμένος ζητιάνος πεθαίνει της πείνας.
Η συμμετοχή στις εκλογές αναπαράγει την καθεστηκυία τάξη! Ακόμα και η ψήφος σε ένα "μικρό" κόμμα δηλώνει την αποδοχή του τέλματος της αστικής δημοκρατίας. Τί πρέπει να γίνει: 1. Αντίσταση στο δημοκρατικό πολίτευμα, τις πολιτικές διαδικασίες του, τις κρατικές δυνάμεις καταστολής και στον εκτραχηλισμό των ανθρώπων. 2. Αυτοοργάνωση σε αυτοδιαχειριζόμενες κοινότητες, με γνώμονα το κοινό καλό της συλλογικότητας. 3. Αλληλεγγύη στους απόκληρους του κοινωνικού κατεστημένου. Μόνο έτσι θα κατορθώσουμε να οικοδομήσουμε μία νέα κοινωνία, όπου θα μεταρσιωθεί το ευ ζην σε αυταξία, ενώ ο homo consumens θα καεί στην νεκρική πυρά του τεθνηκότος καθεστώτος.
Ο Άγνωστος Χ
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου