Η "κανονικότητα" του ολoκληρωτισμού. Που τόσο βίαια, αλλά και τόσο ειρηνικά, έγινε η νέα μας πραγματικότητα. Πώς όμως φτάσαμε στη "σωτηρία" της "κανονικότητας"; Οι κυβερνήσεις επιβάλλουν μια πολιτική "έκτακτης ανάγκης", για ένα ιό με θνητότητα 0.2% με 0.6% (ο οποίος προκαλεί ήπια συμπτώματα γρίπης στο 97% του πληθυσμού που προσβάλλει), ο κόσμος κυριολεκτικά κλειδώνεται στο σπίτι, επιστρατεύονται τα σώματα ασφαλείας, τα ΜΜΕ τρομοκρατούν καθημερινά τους πολίτες, και όλα μοιάζουν βγαλμένα από βιβλίο του Όργουελ ή του Χάξλεϋ. Μια τρομοκρατία κατά την οποία η αστυνομία σε παρακολουθεί σύμφωνα με το πού εκπέμπει το σήμα του κινητού σου τηλεφώνου και έπειτα σε συλλαμβάνει διότι "τόλμησες και παρανόμησες", μια τρομοκρατία και μια παράνοια με ..."Αρχή", αλλά δίχως τέλος. Μια πολύ καλή πρόβα, θα έγραφα καλύτερα.
Μα αυτό που με θλίβει και με εξοργίζει ακόμα περισσότερο είναι το ότι πολλοί "αριστεροί", "αντικαθεστωτικοί", "αντιεξουσιαστές", "αντιφασίστες", βρήκαν την ευκαιρία για ένα διάλειμμα τούτες τις μέρες του ειρηνικού αυτού πολέμου. Η επανάσταση περιορίστηκε στην κατασκευή ή αγορά μάσκας από μη πλαστικά υλικά, ή καθαριστικού υγρού από vegan υλικά. Πολλοί από αυτούς άρχισαν να κατηγορούν όσους δεν ήθελαν να συμμορφωθούν με τα μέτρα ως συνομωσιολόγους, σκεπτικιστές, ακροδεξιούς, ημιμαθείς οπαδούς της θεωρίας της επίπεδης γης κλπ. Προφανώς οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί είχαν να κάνουν με την ενοχή τους και το ότι για ακόμα μια φορά Ιδέες και Πράξη στην περίπτωσή τους χάραξαν πορεία παράλληλη.
Ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει έπειτα... Έγραψα πιο πριν περί "καλής πρόβας", διότι πλέον υπάρχει προηγούμενο. Ένα μεγάλο τεστ έγινε παγκοσμίως για το κατά πόσον, με ποια ταχύτητα και με ποια αποτελεσματικότητα, μπορούν οι παγκόσμιοι τοποτηρητές να "σταματήσουν το ρολόι". Αυτή τη φορά για λίγες εβδομάδες, την επόμενη ποιος γνωρίζει άραγε; Και τι ακριβώς θα γίνει τότε, όταν τα όργανα της τάξης αρχίζουν να σε συμμορφώνουν; Πώς θα αντιδράσει κανείς; Μάλλον θα υπάρχουν επιλογές. Η πρώτη θα είναι να παραδεχτείς ότι έχεις κάνει παρανομία και να ζητήσεις ταπεινά συγγνώμη, αποδεχόμενος την ποινή που θα σου επιβληθεί για το ότι τόλμησες να αναπνεύσεις λίγο καθαρό αέρα. Δε θα είναι όμως πολλοί αυτοί που θα επιλέξουν αυτό το δρόμο. Οι περισσότεροι θα αρνηθούν ό,τι έκαναν. Όμως αυτό δεν είναι και τόσο εύκολο τελικά για τους ίδιους, διότι σημαίνει πως μέσα τους θα συνεχίσουν να πιστεύουν πως το "φονικό όπλο" που ονομάζεται ιός θα συνεχίσει να διαφεντεύει τις ζωές μας. Είναι αυτό που προφητικά ο Όργουελ ονόμασε "διπλή σκέψη" και ισχύει για όλους αυτούς και φυσικά και για τους "αντικαθεστωτικούς", οι οποίοι συμπεριφέρονται κατά περίσταση ως ένα μάτσο φασίστες και θα παραδεχτούν εν τέλει ότι δεν πρόκειται περί προπαγάνδας, αλλά περί "αλήθειας".
Η "Επιστήμη", τα "στοιχεία", οι "στατιστικές", όλα θα επιστρατευτούν για να πεισθεί ο πολίτης και να καλλιεργηθεί σε εκείνον ο φόβος ακόμα περισσότερο. Και την ίδια στιγμή, οι "παράπλευρες απώλειες" θα μετρούν εκατομμύρια θύματα. Της φτωχοποίησης, της απελπισίας, της κατάθλιψης. Τα λέμε στον δεύτερο γύρο.
Αργύρης Στρατής
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου